Op de drempel van de winterzonnewende, het Joelfeest, staat de zon het laagst en zijn de dagen het kortst. Maar zaterdag 21 december om 10u21, de eerste astronomische winterdag, zal het licht weer sterker worden en de dagen langer, eerst nog onmerkbaar zodat we nog de tijd kunnen nemen om onze innerlijke basis te voeden vooraleer we een nieuwe creatieve jaarcyclus aanvatten,
net zoals bomen die in de winter hun voedingsstoffen in hun wortels opslaan.
Dit is de tijd om dankbaar te zijn voor de lessen van het donker,
de tijd om transformatie te verwelkomen zodat je straks het licht volop kan binnenlaten.
Voor mij was en is het een tijd om af te stemmen op de klanken van mijn ziel, in harmonie met de natuur.
Daarbij denk ik spontaan aan het Duitse woord ‘Einklang’ waar niet echt een letterlijke vertaling van bestaat.
Het is een zoektocht die me nieuwe inzichten brengt, me met nieuwe mensen/zielsverwanten in contact brengt,me soms ook verwarring brengt wanneer oude paradigma’s uitgedaagd worden.
Wat betekent deze tijd voor jullie? Hoe moeilijk/makkelijk is het om te vertragen, meer rust te nemen?
Wat heb je nodig om te ‘regeneren’?
Wat mag er vanuit het donker geboren worden?
Dit is de droomtijd, de tijd om zaadjes van nieuw leven, nieuwe ideeën en projecten te koesteren…
Straks is het ook de tijd van de Heilige Nachten, de 12 nachten tussen Kerstavond en Driekoningen,
de tijd tussen de tijd, gebaseerd op het verschil tussen een maanjaar (12×29,5 dagen) en een zonnejaar (365 dagen).
Men zegt dat de sluiers tussen de materiële en immateriële wereld dan heel dun zijn en mystieke ervaringen vaker voorkomen…
Men zegt dat je best een boekje op je nachttafeltje legt om je dromen in te pennen want die zouden zelfs voorspellend kunnen zijn…
Ik wens jullie alvast een fijn eindejaar!!
